Warcaby- zasady, teoria

Na równi z szachami znaną grą planszową, która w swojej kategorii uznawana jest za zdecydowaną podstawę uznaje się warcaby. Ten rodzaj ciekawego zajęcia zmuszającego ludzki umysł do intensywnego wysiłku intelektualnego stworzony został w dwunastym stuleciu. Z informacji utrwalonych na kartach historycznych wynika, że pierwsze warcaby były znane rzekomo w dawnej Francji, a ściślej przede wszystkim na jej południowych fragmentach. Niektóre źródła podają zaś, kancelaria podatkowa śląsk że ojczyzną warcabów dobrze dziś każdemu z nas znanych jest Hiszpania.
Pojęcie warcaby nie jest terminem jednoznacznym, a wynika to głównie z tego względu, że gra ta dysponuje szeregiem wielorakich typów i odmian. Niektóre z nich są wręcz określane mianem dyscyplin sportowych. Przykładem są warcaby polskie, jakie inaczej nazywa się warcabami stupolowymi bądź międzynarodowymi. Generalnie granie w warcaby opiera się na wykorzystaniu specjalnego pola, jakie określa się specjalistycznie warcabnicą i które dysponuje sześćdziesięcioma czterema polami. Nierzadko warcabnica jest zastępowana przez szachownicę. W grze stosuje się dwadzieścia cztery pionki, z czego każdy z gracz ma po dwanaście sztuk. Pierwszy program komputerowy bazujący na grze w warcaby został natomiast opracowany przez Johnathana Schaeffera i miało to miejsce w dniu 19 lipca 2007 roku, kiedy to opublikował on najnowsza wersję Chinook będącą pełnym, kompleksowym rozpracowaniem angielskich warcabów.

Obecnie wyróżnia się niesamowicie rozległy zakres odmian warcabów klasycznie znanych. Istnieje podział w zależności od wielorakich czynników, w tym zwłaszcza rozmiarów planszy – między osiem a dwanaście pól czy to długości, czy też szerokości, w oparciu o sposób przemieszczania się damki, zasady bicia czy ogólną liczbę pionków przypadających na pojedynczego zawodnika.